|
Castratie? Testosteron is een hormoon dat
bij de reu voornamelijk wordt geproduceerd in de testikels en voor een deel
in de bijnieren. Bij teven wordt het voor de helft in de eierstokken en voor de
helft in de bijnieren geproduceerd. Het is een hormoon dat de geslachtsdrift
reguleert, maar ook een groeihormoon dat de groei van spieren en botten
stimuleert, maar helaas ook de groei van bepaalde tumoren. Paringsdrang treedt bij teven
uitsluitend op in de vruchtbare periode tijdens de loopsheid. Bij reuen wordt
de paringsdrang pas opgewekt door de feromonen (signaalstoffen) die een
vruchtbare teef verspreidt. Buiten deze periodes
dient sexueel getint gedrag slechts ter intimidatie (het
"rijen") dat zowel reuen als teven vertonen ten opzichte van lager
geplaatsen. Het verwijderen van de testikels
zal op dit en veel ander gedrag dus geen effect hebben. Reuen laten castreren
omdat ze dan rustiger en handelbaarder worden is minder zinvol dan het volgen
van een puppy- of andere gedragscursus. De enige reden om een reu te
castreren is een onbehandelbare infectie of tumor in de teelbal, of tumoren
bij de anaalklieren, die erg gevoelig zijn voor testosteron. Bij teven vermindert castratie de
kans op melkkliertumoren en baarmoederontsteking. Als de baarmoeder ook
verwijderd wordt is er helemaal geen kans meer op baarmoederontsteking. Ook
het risico op diabetes wordt kleiner. Uiteraard wordt hiermee ook de
loopsheid op zich voorkomen en het optreden van schijndracht.
Lusjkaya
Doschka Dotunganova voor sterilisatie en
een jaar ná volledige sterilisatie. Het meest in het oog springende
nadeel van sterilisatie is het uitgroeien van de vacht tot
een onhandelbare warboel. Met zo'n hond hoeft u niet meer op een
tentoonstelling te komen. Ook moeten ze de rest van hun leven op een
streng energie-beperkt dieet, anders vliegen de pondjes er aan. Verder nadelen zijn: Bewegingsapparaat: een grotere kans op voorste kruisbandlaesies, gewrichtsproblemen
door minder spierontwikkeling.Bij castratie als pup leidt een
afwijkende groei van het bewegingsapparaat tot langere en lichtere botten.
Ook komt uit onderzoek naar voren dat er een grotere kans ontstaat op ED en
op HD. Bij reuen ontstaan gewrichtsproblemen door te snelle groei en door
spierzwakte; de rol van testosteron (o.m. spierontwikkeling) wordt niet meer
vervuld. Geslachtsdelen: Grotere kans op castratie-onzindelijkheid. De
gecastreerde reu kan aantrekkelijk worden voor andere (intacte) reuen.
Gecastreerde reuen kunnen elkaar gaan berijden. Bij castratie als pup
bovendien relatief onderontwikkelde uitwendige geslachtsdelen (penis en
vulva). Dit leidt vaak tot ontstekingen van de voorhuid en de huid rondom de
vulva en grotere kans op blaasontsteking en vagina-ontsteking. Tumoren: Grotere kans op het ontwikkelen van
een haemangiosarcoom (kwaadaardige bloedtumor). Afhankelijk van het
ras kan ook de kans op andere typen tumoren vergroot zijn. Gedrag: Meer angst-gerelateerde gedragsproblemen. Zo kan een
onzekere reu banger worden, waardoor zijn gedrag om kan slaan in
angst-agressie. Bij teven een duidelijke kans op agressief en mannelijk
gedrag (rijden, met poot omhoog urineren) na de castratie als de teef
meerdere broertjes had. Negatieve invloed op de gedragsontwikkeling, vooral
bij castratie in de socialisatieperiode. Hersenfunctie: Meer achteruitgang van de cognitieve functies
(dementie). Schildklier: Grotere kans op traag werkende schildklier en dik
worden. Prostaat: Grotere kans op prostaattumoren. Kortom: castratie als het
medisch noodzakelijk is om het leven van de hond te redden, verder dus nooit
doen! Als u hier meer over wilt lezen: https://www.doggo.nl/artikelen/hond-en-gezondheid/wel-of-niet-castreren-steriliseren-reu/ |
